In de boot genomen

In de boot genomen

Het zal u niet ontgaan zijn. Wie binnenkort in het huwelijksbootje stapt, gaat anders het huwelijk in dan tot nu toe.

Trouw je namelijk nu zonder iets te regelen dan trouw je in algehele gemeenschap van goederen met als gevolg dat je na het geven van het ja-woord wel een partner hebt maar ook de helft van je vermogen kwijt bent. Voor de één een koopje, voor de ander duurkoop. U mag het zeggen. Niks CD van hem CD van haar, lekker alles samen.

Hetzelfde geldt voor schulden. Trouw je een partner met veel schulden of één waarvan later blijkt dat zijn of haar handen wel erg grote gaten bevatten, dan zullen de schuldeisers handenwrijvend op de banken gaan staan. In het geval van gemeenschap van goederen kunnen de schuldeisers de schulden ook op de andere echtgenoot/echtgenote verhalen. Het huwelijk is er toch voor goede en slechte tijden? Noem het echte liefde.

Indien je deze ongewenste gevolgen niet wenst, is een gang naar de notaris voor het maken van huwelijksvoorwaarden noodzakelijk. Met name ook voor de ondernemer. Nou kan ik mij voorstellen dat als je tot over je oren verliefd bent, en er van overtuigd bent dat jouw huwelijk voor eeuwig is (tot dat de dood jullie scheidt) je nou niet direct de behoefte hebt om je centen uit te geven aan huwelijksvoorwaarden. Nee, te druk met de zaak en we stoppen ze liever in de huwelijksreis of in diezelfde zaak. Geef ze eens ongelijk?

Dat liefde blind maakt is algemeen bekend. Maar ik zal u zeggen, bij velen tast het wellicht ook het denkvermogen aan. U hoort mij niet beweren dat men gek is, maar dat er sprake is van enige naïviteit kan vaak niet ontkend worden. Wie wel de helderheid van geest had, ging voor het huwelijk wel naar de notaris voor huwelijksvoorwaarden. Echter, wat er in stond zijn ze allang weer vergeten. Ook blijkt dat bij huwelijksvoorwaarden gemaakte afspraken nimmer zijn uitgevoerd met alle gevolgen van dien. Veel huwelijksvoorwaarden bevatten afspraken waarbij weliswaar het vermogen apart zou blijven maar waarbij het inkomen verdeeld zou worden. Hele volksstammen hebben dit nimmer gedaan. Immers druk, druk, druk en geen zin, met als gevolg dat bij echtscheiding de zaak waarvan je dacht dat die buiten schot zou blijven, wordt betrokken in de verdeling. De huwelijksvoorwaarden blijken een tijdbom te zijn.

Nee, anders dan de ouders van de echtelieden. Die hebben maar al te vaak een (gezond maar meestal onuitgesproken) wantrouwen jegens hun aanstaande schoonzoon of schoondochter. Ze moeten er niet aan denken dat bij een echtscheiding van hun kind hun erfenis voor de helft terecht zou komen bij de koude kant. Om zich er van te verzekeren dat hun graf echt een rustplaats wordt en niet een plek waarin zij zich moeten omdraaien, moeten ze dat nu (nog) in hun eigen testament regelen. En u raadt het al bij wie. Inderdaad, de notaris.

Dat moet toch allemaal anders kunnen, dachten een paar slimmeriken in de Tweede Kamer. Dat trouwen in gemeenschap van goederen is niet meer van deze tijd, vinden ze. Bovendien zijn we één van de weinige landen waar zo’n systeem bestaat. En laten we nou wel wezen, bij de buren is alles vaak toch beter. Net zoals het gras daar ook altijd groener is.

Nee, we moeten dus naar een systeem waarbij het uitgangspunt is dat alles wat je voor het huwelijk al hebt en wat je eventueel tijdens het huwelijk erbij krijgt, dus ook schenkingen en erfenissen, altijd privé blijven. Een beperkte gemeenschap dus. Een geweldig idee zou je zeggen. Dat we daar niet eerder op gekomen zijn met z’n allen. Het gevaar ligt op de loer dat menig (toekomstig) ondernemer dus denkt dat straks een gang naar de notaris niet meer nodig is. Ik hoor nu al mensen roepen “trouwen is straks automatisch onder huwelijksvoorwaarden toch….?”

Er is “slechts” een kleine maar. Voordat je trouwt, moet je eerst inventariseren in wat je hebt en tijdens het huwelijk moet je goed bijhouden wat van wie is en waar het geld aan uitgegeven wordt. Van de echtelieden wordt dus verwacht dat zij van alles een administratie bijhouden. En ik durf te beweren, ook dat wordt een zooitje.

Echtscheidingsadvocaten en notarissen zullen het op langere termijn alleen nog maar drukker krijgen. En dan zullen we pas in de gaten hebben, dat we weer door de politiek in de boot zijn genomen.

Mooier konden ze het niet maken, maar nu dus zeker ook niet makkelijker!


Reacties

WhatsApp us!